april 2004
Dinsdag 6 april brengt prinses Maxima als beschermvrouwe van het Oranjefonds een bezoek aan Boxtel. Dit fonds ondersteunt tal van projecten die de integratie van alle Nederlanders stimuleren. Vorig jaar reikte zij een Gouden Appeltje uit aan het contactouderproject in Boxtel. Tijdens de uitreiking beloofde zij om een keer een bezoekje aan Boxtel te brengen. Nu komt zij haar belofte inlossen. De contactouders verheugen zich enorm op haar komst.
De contactouders in de wijk Selissenwal zorgen ervoor dat allochtonen en autochtonen met elkaar in contact komen en dat er niemand geïsoleerd raakt. De groep bestaat uit drie Nederlandse, twee Antilliaanse, één Turkse, één Marokkaanse en één Pakistaanse vrouw. Door deze verschillende nationaliteiten, bereiken zij meer mensen. De vrouwen adviseren, stimuleren en betrekken de mensen in de wijk bij allerlei activiteiten.
Maar ze organiseren ook cursussen zoals computerles, fietsles of kookles. En ze werken samen met de GGD, die bijvoorbeeld les geeft in opvoeding. “Er wordt dan vaak gepraat over normen en waarden van Nederlanders. Zo kom je erachter dat die helemaal niet zo van die van ons verschillen, ook al denken veel mensen dat. Iedereen heeft toch dezelfde bedoelingen met hun kinderen”, zegt contactouder Sevim. Daarnaast zijn er speciale conversatielessen, waarin allochtonen leren hoe ze bepaalde gesprekken moeten voeren. “Er wordt hier niet echt les gegeven, maar meer met elkaar gekletst. De mensen leren bijvoorbeeld hoe ze een dokter moeten bellen of hoe ze iets op de markt moeten kopen” , aldus Sevim.
De meeste contactouders zijn door de basisschool De Walpoort, waar hun kinderen op zitten, benaderd om aan dit project mee te doen. Ze waren allemaal meteen enthousiast. “We willen allochtonen over de drempel helpen. Zelf zijn we al over de drempel. Mensen gaan vaak niet in op een schriftelijke uitnodiging, dus komen wij bij ze aan de deur om ze persoonlijk uit te nodigen. Je merkt dan dat ze niet durven, omdat ze de taal niet goed beheersen. Maar wij kunnen ze dan toch overhalen. Mensen zijn vertrouwd met ons, omdat wij zelf allochtoon zijn en bij ze in de wijk wonen. Wij staan dicht bij de mensen, daarom loopt dit project zo goed.”
Maar daar moeten de vrouwen wel heel wat voor over hebben. Anneke vertelt: “Er gaat veel tijd in zitten. Contactouder ben je eigenlijk 24 uur per dag. Bijna iedereen in Boxtel kent ons en we worden vaak aangesproken. Voordat ik contactouder werd, was ik in een kwartiertje terug van het boodschappen doen, maar nu doe ik er zo anderhalf uur over.”
Over het voortbestaan van het contactouderproject bestaan nog twijfels. Ze zijn erg afhankelijk van subsidies van de gemeente. “De gemeente erkent ons wel mondeling, maar niet schriftelijk. We worden wel gewaardeerd, maar als het om geld gaat, houdt het op”, zegt Ederne. Het eerste anderhalf jaar waren de diensten van de contactouders gratis en waren veel instellingen enthousiast. “Nu ze ervoor moeten betalen, staan ze ineens niet meer zo om ons te springen.”
Volgend Sevim is de integratie in Nederland niet helemaal mislukt. “Daar is ons project een mooi voorbeeld van. Het probleem is dat de negatieve punten veel publiciteit krijgen. Ze zouden de positieve kanten eens wat meer moeten laten zien. Zo krijgen mensen een beter inzicht en zal hun houding misschien veranderen, want integratie moet van twee kanten komen.”
Alle moeders zijn zeer verheugd over de komst van de prinses. “Maxima is erg hartelijk.” Ze zou eigenlijk vorig jaar in september al komen, maar dat ging toen onverhoopt niet door, omdat ze bedrust moest nemen. “Dat was wel een teleurstelling, maar nu hebben we wel meer tijd gehad om ons op haar komst voor te bereiden. Vorig jaar kregen we het twee weken van tevoren te horen, dus dat was wel even stressen om alles op tijd te regelen. Bovendien neemt ze nu misschien ‘de kleine’ wel mee”, grapt Anneke.
Daarnaast hebben de vrouwen Maxima al eerder ontmoet tijdens de uitreiking van het Gouden Appeltje. En ze hebben het voordeel dat ze de grootste voorbereiding al achter de rug hebben. Over het programma willen ze nog niets kwijt. “Dat mag ook niet, want we moeten ons aan het protocol van de RVD houden.” De trotse vrouwen verwachten wel een grote opkomst nu het al zo vroeg bekend is dat de prinses naar Boxtel komt. “Er zullen mensen zijn die hier speciaal een snipperdag voor nemen. We zullen dranghekken nodig hebben!”
Er breekt een spannende tijd voor de vrouwen aan, maar ondertussen gaan de werkzaamheden gewoon door. De vrouwen zijn bezig met het opzetten van een bibliotheek en een speel-o-theek in de wijk. “Een boek lezen of een Nederlands gezelschapsspelletje spelen is erg belangrijk voor de ontwikkeling van allochtonen. Nu willen ze wel lezen, maar ze vinden de bibliotheek te ver weg. De taalbarrière is toch het grootste probleem op het gebied van integratie.”
